دانشمند شبگرد ..

خب در راستای دیدن سریال خیلی قشنگ ودوستداشتنی عاشقان ماه ..هوس دیدن سریالهای دیگه ی لی جونکی رو کردم وبه پشنهاد یکی از بچه ها دانشمند شبگرد رو شروع کردم ..

نظر این دوستم این بود که تا قسمت شونزدهم خوبه اما باقیش زیاد جالب نیست ..وچون سریال بیست قسمتی بود به نظرم رسید وقتی دو سوم سریال خوبه ..پس قابل دیدنه ..

دلیل عمده ای که تا به حال اصلا سراغ این سریال نرفتم صحبت های دوستان در زمان پخش سریال وبالاخص بازیگر زن داستان بود که هیچ رقمه نمیتونستم تحملش کنم ..خب بریم سراغ خلاصه ..

کیم سونگیول یه خون اشامه که صد وبیست سال پیش به عنوان یه ادیب ودانشمند زندگی خوبی داشته ..دوست صمیمی ولیعهد زمان خودش جونگهیون بوده وعاشق زنی به اسم میونگی ..اما زندگی این ادم فرهیخته وقتی متوجه اصل زندگی ولیعهد میشه بهم میریزه ..

داستان از این قراره که خون اشام قوی ای به اسم گی ..در پس دیوار های قصر زندگی میکنه وبا رعب ووحشتی که تو دل پادشاه ها انداخته ..اونها رو وادار به اطاعت از خودش کرده ..حالا ولیعهد که مرد خوب وفهمیده ایه به دنبال نقشه ی سری برای از بین بردن گی هست ..که گی متوجه میشه وبرای همه اشون پاپوش درست میکنه ..

تو این بین کیم سونگیول که برای پیدا کردن خون اشام نگهبانی که مسئول نگهبانی از باقی خون اشامهاست به جنگل میره توسط این خون اشام تبدیل میشه وبه سراغ گی میره ..اما گی باهوشه وبه راحتی از پس کیم سونگیول برمیاد ودرنهایت کیم سونگیول با کشته شدن نامزدش میونگهی ودردی که از خوردن خون میونگهی تو وجودشه فرار میکنه وصد وبیست سال برای پیدا کردن دفترچه ی خاطرات ولیعهد جونگهیون که نقشه ی نابودی گی رو درش نوشتن وقت صرف میکنه تا بتونه انتقامش رو از گی بگیره ..

حالا داستان تازه از اینجا شروع میشه ..جویانگسون دختر بچه ایه که با ظاهر پسرونه به عنوان کتاب فروش به همه جا سرک میکشه تا بتونه قرض وبدهی خونواده اش وهزینه ی درمان خواهرش رو جور کنه که با کیم سونگیول اشنا میشه ..واز اونجایی که کیم سونگیول هنوز هم قلب انسانی خودش رو حفظ کرده ..بارها وبارها جون یانگسون رو نجات میده وباعث یه عشق دو طرفه میشه ..ودرکنار عاشقانه ی داستان سرگذشت وچگونگی سقوط گی رو هم بیننده میتونه ببینه ..

***

سریال بیست قسمتیه وطبیعتا بلند بالا ..از اون دست سریالهای اروم وملایم بود که با وجود عاشقانه ی خوش اهنگش بیننده رو خسته نمیکرد ..نه اونقدر برای دیدن قسمت های بعدی هیجان زده میشید ..نه اونقدر کسل که بخواید رهاش کنید ..

روند سریال خوب وبه جا بود ..نمیگم طوفانی ..جوری که نفستون بند بیاد ..نه ..اتفاقا یه جاهایی واقعا ساده بود ..اما هدف سریال باعث میشد بیننده نتونه سریال رو رها کنه ..شاید اگه این سریال رو درحال پخش میدیدم ..دراپش میکردم ولی وقتی پشت سرهم دیدم برام جالب شد وادامه دادم ..از طرف دیگه چون از زن داستان راضی نبودم قسمت های اولیه وبه اصطلاح عاشقانه ی سریال رو خیلی سرسری رد کردم .اما ده قسمت دوم کار به نظرم خوب ومعقول رسید وانگیزه ام برای دیدن بیشتر شد .جوری که هفت هشت قسمت اخر رو پشت سرهم دیدم وتمومش کردم ..

بازهم مثل همیشه لی جونکی ثابت کرد که تو کارش خوبه وعالیه ..والا من هم نمیتونستم صورت زن داستان رو که مثل چونه ی نونوایی باد کرده بود رو تحمل کنم ..موندم چه جوری جلوی این دختر حس میگرفت واون جوری عاشقانه نگاش میکرد ..

از نظر احساسی واکشن وری اکشن ها ..لی جونکی واقعا عالی ظاهر شده بود وتمام توقعاتم رو براورده کرد ..

اما زن داستان ..اخ چی بگم که اصلا قابل تحمل نبود ..نه از نظر ظاهر نه از نظر بازی ..نه از نظر صحبت کردن وحس گرفتن ..یعنی دلم میخواست با همین دوتا دستهام دختره رو خفه کنم که چه جوری تونست با بازی سطح پایینش تا این حد سطح سریال رو پایین بیاره ..هیچ رقمه از بودنش تو سریال راضی نبودم وبه زحمت تحملش کردم ..

ودراخر گی ..من بازی این اقا رو تو سریال عشق خوش یمن هم دیدم ..باید بگم اینجا واقعا خوب ظاهر شده بود ..اون قدرت ..بی احساسی ..دلزدگی از زندگی .رو خیلی خوب نشون داده بود ..جوری که بیننده واقعا نمیدونست باید دلش به حال این شخصیت بسوزه یا نه..مخصوصا که تن صداش خیلی خاصه وواقعا به درد این نقش میخورد

درکل به جز زن داستان از بازی اکثر بازیگرها راضی بودم ..سریال از اون دست سریالهای پربازیگره که خب طبیعتا کار سخت تری نسبت به سریالهای ساده ومعمولی به حساب میاد واز این جهت کار خوب ومعقولی ارائه شده ..

اهنگسازی سریال دوستداشتنی وتاثیر گذار بود ..نوع وریتم رو خیلی خوب حفظ کرد وبه بار احساسی صحنه ها کمک کرد .

همونجور که گفتم روند پایانی سریال رو بیشتر از روند ابتداییش دوست داشتم ..مخصوصا که تو قسمت های اخر عاشقانه اش کم شده بود وبه کشتن گی پرداخت که خودش باعث جذابیت بیشتر شده بود ..از این نظر ده قسمت دوم رو بیشتر دوست داشتم ..

نقاط ضعف

با اینکه سریال پر از عشق واحترام وترس ومرگ ومیر بود ..اما اون حس غلیظ وعاطفی ای که باید به بیننده منتقل بشه نمیشد ..مثلا صحنه ی مرگ میونگهی ..میتونست خیلی اشکبارتر ودرداورتر باشه ..یا حتی مرگ ملکه ..که گی یه جورهایی بهش الفت پیدا کرده بود ..

از نظر جلوه های ویژه هم کار فوق العاده ساده بود ..نهایت قدرت خون اشامیشون سرعت زیاد یا چشم های قرمزبود ..

مراحل تبدیل شدن خون اشام ها رو هم خیلی وقتها کامل نشون نمیداد ..مثلا باید فرد گاز گرفته شده خون میخورد تا زنده میشد اما پدر جین بدون خون خوردن زنده شد وبه سراغ دخترش اومد ..یا تو همین صحنه وقتی کیم سونگیول جین رو نجات داد خونش رو روی سر جین ریخت ..واصلا سکانسی از ریختن خون روی شونه ی جین که از اول تا اخر سریال درجریان بود رو نشون نداد ..

اما درکنار همه ی اینها منکر مرتب بودن سکانس ها وروند عاشقانه اش نمیشم ..ودرنهایت با نمره ی 8 به اونهایی که این ژانر واین بازیگرها رو دوست دارن سریال رو پیشنهاد میکنم ..

نظر ساحل خانمی گل در مورد این سریال .

به نظر من بازیگر زنمون تو نقش یانگسون :) خوب بازی کرد .. به عنوان دختری ک از بچگی مثل پسر جازده شده و هیچ تجربه ای از ، دختر بودن کامل ؛ نداره ، حوب بازی کرده بود . کاملا بی تجربه بودن رو نشون داد :) مخصوصا وقتایی که غذاهای شفته و سوخته اش رو میبرد برای کیم سونگیول
و وقتی که قرار شد بره پیش گی ؛ آرایش کرده واقعا زیبا شد :))
______
در مورد مینگهی یا ملکه ی اینده امون ..
تماما یه مهره ی سوخته که دل ادم براش میسوخت ..
اون از وقتی که میونگهی بود و با کیم سونگیل و عاشقانه هاشون و بعدش مرگش :\
و اون از دختر وزیر بودن و تنفرش از پدرش و ...
و عشقش نسبت به پادشاه :| تماما یه دلسوزی خاصی داشت
گرچه خوب بازی کرد و حرص ادم رو کامل دراورد اما خب ..

بازیگر نقش گی
چی بگم که هرچی بگم کم گفتم ^_^ اصلا صداش بود که به اون نفش میخورد :)
و بی حس ته صورتش
به به
صحنه ای که ملکه رو کشت و ابراز علاقه به جسد ملکه کرد بد جور دردناک بود اما گریه ام نگرفت
______
خب خب لی جونکی خودمووووون ^_^
چقدر قشنگ بازی میکنه
تمام صحنه هایی که درد میکشید رو تماما با میمیک صورتش ناخوداگاه به ادم منتقل میکرد :)
تغیر ناگهاتیش به خون اشام
خابیدن تمام حس های عاشقانه ی وجودش بعد از مرگ میونگهی
تمااااما زیبا بود :)
عاشقانه هاش به یانگسون ملایم و زیبا بود ^_^
در کل این آقا بسی عشقه :)))
صحنه ی خوردن خون یانگسون زمانی که میخاست گی رو بکشه ..
تنها قسمت فیلم بود که من گریه کردم
قسمتی که خود یانگسون از خونش از طریق دهان به دهانبهش خون داد
یا زمانی که یونگسان رو اوایل داستان از دست گی نجات داد و باهاش پرید تو آب
عاشقانه های زیبایی داشت .

قسمت پایانی فیلم :)
مثل تمام فیلم های کره ای که من تابه حال دیدم
یه چیزی بین مفهوم بودن و نامفهوم بودن در آینده :|